Kompetencja, permareksja, ślub konkordatowy. Trudne słowa — wyjaśnienie w PJM, odcinek 6

Kompetencja — znaczenie słowa

„Kompetencja” ma 2 znaczenia – 1. pasuje do osoby, 2. można opisać np. instytucje, firmę czy zakład. Zakres czyjejś wiedzy, umiejętności, czyli że potrafi coś zrobić. Na przykład: pracodawczyni posiada duża korporację, a w niej wielu pracowników. Dostaje wiadomość, że musi wysłać kogoś do Japonii – aby podpisać kontrakt z inną firma. Sama nie może załatwić tej sprawy, musi znaleźć kompetentną osobę. Przegląda kwalifikacje swoich pracowników, w poszukiwaniu KOMPETENTNEJ osoby. Co to znaczy?

Szefowa wie, że osoba mająca podpisać kontrakt musi biegle posługiwać się językiem japońskim, musi też być opanowana i nie może ulegać stresowi. Przegląda więc opinie w poszukiwaniu pracownika, który spełnia te 2 kryteria – potrafi biegle mówić po japońsku i jest opanowana. Czyli jest kompetentna do wykonania tego zadania.

Podsumowując, osoba kompetentna to osoba spełniająca jakieś wymagania. Jeszcze dla jasności – kompetencja i osoba kompetentna – znaczy to samo. W drugim znaczeniu można opisać firmę, zakład czy instytucję. Zakres uprawnień, pełnomocnictw jakiejś instytucji. Podobnie jak w pierwszym przypadku, chodzi o firmę, zakład czy instytucję, która spełnia wymagania lub ma wymagane pozwolenia na wykonanie czegoś. Czasami można się spotkać z określaniem: kompetencja miękka. Kompetencja miękka to zdolność psychospołeczna, np. elastyczność, kreatywność, komunikatywność.

Permareksja — co znaczy?

Permareksja – to uzależnienie od bycia na diecie. Permareksja jest często nazywana wstępnym etapem anoreksji. Cierpiący na permareksję ciągle ważą posiłki i liczą kalorie. Permarektycy traktują stosowanie diet jako cel i sens życia – kończąc jedną dietę, od razu zaczynają kolejną i tak w kółko… Osoba uzależniona poświęca mnóstwo czasu na trening, a resztę dnia przeznacza na planowanie kolejnych posiłków, robienie zakupów i spożywanie skrupulatnie przygotowanych potraw. Co więcej, jak każde uzależnienie, permareksja destabilizuje życie rodzinne.

Ślub konkordatowy – czym jest?

Inaczej nazywany ślubem wyznaniowym, ew. kościelnym. W 1998 r. pojawiła się możliwość wzięcia ślubu konkordatowego czyli ceremonii kościelnej połączonej z aktem prawnym. Dzięki połączeniu formalności ze sfery świeckiej i duchowej w jednej ceremonii, nie musicie już brać osobno dwóch ślubów. ALE! Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, ślub konkordatowy wywołuje skutki prawne, jeśli zostaną spełnione jednocześnie dwa warunki: mężczyzna i kobieta wstępujący w związek małżeński w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa. Kierownik właściwego Urzędu Stanu Cywilnego sporządzi akt małżeństwa.