Deprywacja językowa – co to jest? Wyjaśnienie w polskim języku migowym (PJM)

Czym jest deprywacja językowa?

Deprywacja językowa to opóźnienie w rozwoju języka, które pojawia się, gdy dziecku nie zapewniono wystarczającej ekspozycji na język w ciągu pierwszych kilku lat jego życia. Pierwsze lata życia to czas często nazywany okresem krytycznym lub wrażliwym. Dzieci, które mają ograniczony dostęp do języka — mówionego lub migowego — mogą nie rozwinąć umiejętności niezbędnych do skutecznego przyswojenia języka, co będzie powodowało dalsze problemy rozwojowe i edukacyjne. W tym czasie nie uczymy się języków w sposób świadomy, jak robimy to np. ucząc się języka obcego w dorosłym życiu, ale przyswajamy je w sposób naturalny poprzez kontakt z językiem, komunikację z innymi użytkownikami tego języka. Na deprywację językową szczególnie narażone są głuche dzieci wychowujące się w nie migającym środowisku.

Deprywacja językowa to nie tylko problem językowy, czy edukacyjny. Ograniczony dostęp do języka może powodować problemy z zachowaniem i zdrowiem psychicznym, ponieważ dziecko nie ma możliwości wyrażenia swoich pragnień lub potrzeb. Nie możność skomunikowania się z otoczeniem prowadzi do izolacji, samotności. Deprywacja językowa wpływa na rozwój neurologiczny. Mózgowi dostarczana jest zbyt mała liczba bodźców – a potencjał i możliwości mózgu nie są wykorzystywane. Co warto podkreślić, przyczyną problemów nie jest wada słuchu, ale nie dostosowane do potrzeb dziecka głuchego środowisko rozwojowe.

„Proszę nie uczyć dziecka migać!”