33 filmy dotyczące rynku pracy — rozmowa z twórcami

[Tomasz Smakowski]:
— Tak, tak zaraz nam o tym więcej opowiecie. Wykonaliście 15 filmów…

[Magdalena Wdowiarz]:
— …oraz 18 zaległych.

[Tomasz Smakowski]:
— Czyli łącznie 33 filmy. Opowiedzcie, ile czasu zajęło Wam nagranie i znalezienie informacji do filmów?

[Maciej Joniuk]:
— Jeżeli chodzi o czas poświęcony na film, to w zależności od tematu oraz ilości informacji, nagrywanie go zajmowało od 1 do 1,5 godziny, choć zdarzały się i 2 godziny. Jednak najczęściej trwało to około godziny.

Szukanie informacji w języku polskim przez osoby niesłyszące

[Tomasz Smakowski]:
— Pamiętacie, jak poprosiłem Was, żebyście osobiście zajęli się szukaniem informacji w internecie? Jak Wam to poszło? Jak to wygląda ze strony osób niesłyszących, czy łatwo było je znaleźć?

[Magdalena Wdowiarz]:
— Szukaliśmy informacji na stronach Ministerstwa. Baliśmy się o fałszywe informacje z innych stron. Jeżeli chodzi o stronę Ministerstwa, często była ona aktualizowana, więc nie udało się do końca zaktualizować naszego już nagranego filmu.

[Michał Konwerski]:
— Język urzędowy jest bardzo trudny do przetłumaczenia na język migowy, było więc wiele konsultacji i czasochłonnej „zabawy” z tym wszystkim. Jednak udało nam się ukończyć wszystkie filmy. Można powiedzieć, że mamy już jakieś doświadczenia na ten temat.

Problemy przy tworzeniu filmów

[Tomasz Smakowski]:
— Może opowiem też coś od siebie. Na przełomie marca i kwietnia zaczęliście przygotowania do tych 33 filmów na temat zarządzania firmą, ZUS-u, bezrobotnych i wielu, wielu innych tematów w obrębie pracy, zakładania działalności gospodarczej, emerytur i rent. To wszystko trochę nam skomplikował koronawirus, ponieważ na przełomie kwietnia i maja mieliście pokończone filmy, lecz wiele ustaw uległo zmianie – „Tarcza antykryzysowa” itp. Wszystko musieliście zaczynać od nowa, wszystkie nagrania. Współczułem Wam trochę ponownego czytania, pisania szkicu, ale cieszę się, że wszystko się udało.

Połączenie PJM-u i SJM-u

[Tomasz Smakowski]:
— Jeszcze mam pytanie w sprawie nałożenia się PJM-u z SJM-em – o co z tym chodziło?

[Magdalena Wdowiarz]:
— W języku urzędowym jest naprawdę trudno doszukać się znaków z PJM-u. Zdarzały się sytuacje, kiedy niektóre znaki odgrywały kluczową rolę i musielismy ich użyć, stąd też lekka mieszanina PJM-u z SJM-em. Bardzo staraliśmy się migać jak najwięcej w PJM-u. Gdybyśmy chcieli zamigać wszystko w PJM-ie, zajęłoby nam to więcej czasu przy tłumaczeniu, co przedłużyłoby projekt.

[Michał Konwerski]:
— Od siebie dodam, że jako zespół naszym celem było nie miganie w SJM-em. Jednak problemem było, że nie mieliśmy nikogo, kto by tego pilnował. Staraliśmy się więc konsultować to z różnymi osobami, tak by jak najmniej zamigać w SJM-ie.

[Magdalena Wdowiarz]:
— To prawda, pomyśleliśmy też o starszych osobach, które po części nadal używają SJM-u, więc mieszanina PJM-u z SJM-em miała swoje plusy. Dzięki temu zarówno dla starszych, jak i młodszych odbiorców materiał będzie przydatny.

[Maciej Joniuk]:
— Chciałbym też dodać, że niektóre tematy ze strony Ministerstwa były napisane językiem bardzo urzędowym, ciężkim do przetłumaczenia. Szukaliśmy więc synonimów, wpisując słowa w Google, tak by nasz materiał był bardziej zrozumiały i zamigany w PJM-ie. Czasami jednak synonimy słów wciąż były trudne do zamigania, należały one do trudniejszych słów w Polskim słowniku. Staraliśmy się zamigać je jak najbardziej zrozumiale. Mamy więc nadzieję, że po opublikowaniu filmów wszystko będzie jasne i zrozumiałe.

[Tomasz Smakowski]:
— Też mam taką nadzieję. Ze swojej strony bardzo Wam gratuluję i jednocześnie dziękuję Wam za ogrom pracy i poświęcenie. Kosztowało Was to wiele nerwów i zmartwień związanych z montażem i nagrywaniem filmów. Jednak efekt finalny jest super. Bardzo Wam dziękuję i gratuluję.

Niesłyszący koordynator?

[Tomasz Smakowski]:
— Chciałbym Was o coś zapytać. Ja, jako osoba słysząca w ogóle nie ruszałem tego projektu, było to tylko Wasz projekt, w dodatku każdy z Was otrzymał zadanie koordynacji, niejako był odpowiedzialny za niektóre z grup filmów. Jak sobie poradziliście, z planowaniem, montażem, czy nagrywaniem? Macie jakieś refleksje?

[Michał Konwerski]:
— Jako pierwszy koordynator, było to dla mnie nowe, pierwsze doświadczenie, którego nigdy wcześniej nie przeżyłem. Początek był trudny, był bałagan. Od siebie starałem się coś dodać, tak aby lepiej się nam pracowało. Z czasem nam to wyszło i było coraz lepiej. Jako pierwszy koordynator spóźniłem się lekko z terminami, które powierzył nam Tomek. Później zdarzały nam się błędy w nagrywaniu i inne drobne pomyłki. Z czasem czuję, że nabrałem doświadczenia.

[Maciej Joniuk]:
— Dzięki temu, że Michał był pierwszym koordynatorem, mogłem przyjrzeć się bliżej temu, jak wygląda taka praca. Razem z Magdą staraliśmy się wesprzeć Michała. Poniekąd też dzięki temu mogliśmy poczuć i zrozumieć, na czym polega praca koordynatora i teraz, gdy to zadanie spadło na mnie i na Magdę – jako co-koordynator mamy większe doświadczenie i łatwiej nam jest działać. Zrozumieliśmy też, że Michał miał bardzo trudne zadanie. W dodatku było to jego pierwsze tego typu zadanie. Z czasem działamy coraz prężniej.

[Magdalena Wdowiarz]:
— Prawdę mówiąc nie za bardzo lubię być koordynatorem. Wolę wykonywać czyjeś polecenia.

[Maciej Joniuk]:
— Chciałbym też jeszcze dodać, że pierwszy projekt, kiedy Michał był koordynatorem, opóźnił się między innymi z powodu koronawirusa, różnych problemów technicznych. Później, jako koordynator miałem na celu wykonać projekt zgodnie z normami terminowymi, bez opóźnień. Starałem się mieć kontakt z Tomkiem w sprawie wolnego studia, tak by biuro nagrań było dla nas wolne i gotowe do nagrywania. Moim celem było wyrobienie się z materiałem w terminie, bez opóźnień, tak aby filmy były gotowe na czas. Na razie idzie świetnie, oby tak dalej.

[Tomasz Smakowski]:
— Super, bardzo Wam dziękuję. Widziałem Waszą przemianę. Na początku nie wiedzieliście, o co chodzi, z czym to się je. Było to dla Was ciężkie. 33 tematy – mogło się wydawać, że to chory pomysł.

Zespół niesłyszących bez wsparcia słyszących

[Magdalena Wdowiarz]:
— Od siebie chciałam dodać, że myślałam Tomek, że pomożesz nam z tymi filmami. Jednak gdy okazało się, że sami mamy to zrobić – zdziwiło mnie to bardzo. Byłam przekonana, że nam pomożesz. Teraz po czasie rozumiem, że dzięki temu więcej się nauczyliśmy, usamodzielniliśmy się. To prawda, że z przyzwyczajenia, jako głusi korzystamy ze słyszących tłumaczy, którzy dobrze znają język polski, migają w PJM-ie. Samodzielna praca była czymś nowym.

[Tomasz Smakowski]:
— Bardzo mi na tym zależało. Moim celem było to, żeby Wasza wiedza się powiększyła. Ponieważ koordynacja w połączeniu z tłumaczeniem tekstów, ustaw jest cenną wiedzą, a Wy teraz macie ją w głowie. Możecie tej wiedzy używać, dając innym porady i im pomagając. Super, bardzo się z tego cieszę.

Obecnie mamy 33 gotowe filmy. W niedługim czasie zostaną one opublikowane w dwóch głównych tematach. Nie chcemy publikować wszystkiego na facebook’u, ciężko byłoby cokolwiek znaleźć. Najprawdopodobniej film, który obecnie nagrywamy, znajdzie się na Facebook’u, a reszta – 33 filmy zostaną opublikowane na stronie i na YouTube.

Problemy z pracą? Obejrzyj te filmy!

[Tomasz Smakowski]:
— Głusi, słabosłyszący, jeżeli chcielibyście znaleźć pracę, może jesteście bliscy zwolnienia, może chcecie się zwolnić, zmienić zawód i macie wiele innych planów, najpierw zapoznajcie się z naszymi filmami, w których jest większość tematów poruszona. Gdzie pójść, z jakimi dokumentami, jak to zrobić przez stronę, jak się zapisać, i wiele, wiele innych tematów, które nam wydawały się nie być poruszane, i bardzo potrzebne od lat. Jest to chyba pierwszy taki projekt z taką ilością informacji.

Mamy nadzieję, że docenicie naszą, prawie 3-miesięczną pracę. Jesteśmy też otwarci na konstruktywną krytykę. Trójka bohaterów wykonała swoje zadanie – 33 filmy. Możemy teraz zająć się czymś innym. Gratuluję i bardzo Wam dziękuję za Waszą ciężką pracę. Jesteście najlepsi na świecie. Dziękuję. Dzięki. Dziękuję. Miłego oglądania, życzymy dużej wiedzy i mądrości. Paaa.